Mijn Blogs

De 3 geitjes

De eigenaresse van deze 3 geitjes had een consult aangevraagd uit nieuwsgierigheid, wat gaat er in hun koppies om, ze had dus geen specifieke vragen.

Hier het verslag en de reacties van de eigenaresse.

Guusje
Guusje is een lief, ondeugend en een dapper geitje met een springerig karakter, heeft lef en laat graag van zich horen door regelmatig te blaten. Ik krijg gelijk door dat de verhouding met Bruni erg goed is. Dit terwijl ik Bruni's foto toen nog niet gezien had. Het heeft een beetje grote broer/veilig-gevoel.
De eigenaresse geeft aan: klopt volledig. Guusje is een speels, ondeugend ding. De band met Bruni is niet altijd zo goed. Guusje wil wel, maar Bruni wijst haar vaak af. En dit terwijl Bruni d'r moeder is. Maar het was een traumatische bevalling, Bruni heeft haar ook niet gezoogd. Misschien dat dat een knak in de band heeft veroorzaakt.

Ik vraag of Guusje ooit een wondje heeft gehad aan de linkerkant van de neus/boven de lip? Ik krijg door dat daar een klein litteken zit. Niet meer dan dat. Maar blijkbaar wel noemenswaardig genoeg voor Guusje.
De eigenaresse geeft aan: Guusje heeft inderdaad een soort puistje op d'r lip gehad, wat nu een litteken is.

Heeft Guusje wel eens buikproblemen? Dat krijg ik door als zwak punt. Misschien iets om in de gaten te houden.
De eigenaresse: de buikproblemen verwijzen misschien naar het feit dat ze de eerste 3 dagen na de geboorte sondevoeding heeft gekregen.

Heeft Guusje een favoriet speeltje? Ik zie iets wat kan draaien, met wieltjes, ofzo wat lekker door het gras gejaagd wordt. Dit wordt vol trots door Guusje getoond.
De eigenaresse: het favoriete speeltje in de wei ben ik, denk ik. Ze rent graag achter me aan. :) Maar de eerste 2 maanden heeft ze in huis gewoond, toen had ze wel een balletje waar ze veel mee speelde.

Bruni
Bruni heeft een rustig karakter, heel anders dan Guusje. Is ook een beetje de leider van het gezelschap.

Is er een verschil in eten met Bruni en Guusje/Greis? Ik krijg door dat het bij Bruni langer duurt, ze is altijd als laatste klaar.
De eigenaresse: Bruni is de rustigste, ik heb nooit problemen met haar. Ze zeurt niet om eten, wacht rustig af, en is een grote knuffelkont. Alleen juist heel onderdanig, laat zich door beide anderen wegjagen. Moet altijd wachten met eten tot de anderen klaar zijn, dan mag zij erbij. Misschien bedoelt u dat als u zegt dat ze lang over het eten doet. Ze is altijd de laatste die aan eten toekomt.

Ik krijg door dat Bruni af en toe hoofdpijn heeft en dat kan komen van 1x eens heel hard gestoten te hebben. Op zo'n moment is rust en lekker vooruit kijken/niks doen dan het beste/het lekkerst. Soms is de pijn alleen rechts en soms aan beide kanten. Is dit herkenbaar? Ik merk ook een druk van binnenuit naar het rechteroog. Misschien dat dat ook met die hoofdpijn te maken heeft. Het heeft geen invloed op het kijken, maar is op zo'n moment wel lastig voor Bruni.
De eigenaresse: Bruni staat/ligt soms inderdaad zomaar wat voor zich uit te kijken. Nooit geweten van die hoofdpijn, ik dacht altijd dat ze niet gelukkig was. Ze ziet er dan een beetje verstoten uit/derde wiel aan de wagen. Ze kan dan zo zielig kijken. Heb dan echt medelijden met haar.

Greis
Ik zag gelijk een happy face, niet alleen op de foto, maar ook qua uitstraling. Greis heeft er zin in, zat echt te wachten om ook contact te maken. Erg lief. Is dit vaker zo, ten opzichte van Guusje/Bruni? Greis communiceert ook graag en is niet snel eenkennig. Greis heeft een vrolijk en opgeruimd karakter, is heel open en nieuwsgierig.
De eiganaresse: Greis heeft inderdaad een leuke uitstraling, ik benoem het altijd als brutaal/uitdagend. Ze is duidelijk de baas van de drie, gebruikt haar hoorns om ruimte om zich heen te creeren, of het slaapplekje van een ander te stelen. Hoewel ze d'r hele leven op zichzelf is geweest, in die zin dat ze anderen niet om zich heen tolereert, heeft ze vanaf dag 1 Guusje onder haar hoede genomen toen Bruni haar afstootte. Guusje mag alles, op haar staan, tegen haar aan slapen, enz. Had ik nooit verwacht. Bruni en Greis zijn al 10 jaar bij elkaar, en Bruni mag dit nog steeds niet.

Ik zie Greis tegen iets warms aanliggen, een favoriet plekje. Het is niet zozeer beschut, maar meer een klein beetje vewarmd, een stuk muur ofzo.
De eigenaresse: ze heeft zowel binnen als buiten inderdaad een vaste plek om te liggen. Buiten een houten bank, hout is natuurlijk best warm. Binnen in het hooi, ook snel warm natuurlijk.

Heeft Greis een vergroeiing bij de linker voorpoot? Dat krijg ik door, maar het geeft geen pijn. Het zit haar dus niet in de weg.
De eigenaresse: of Greis een vergroeiing heeft weet ik niet, ik kan haar altijd maar opervlakkig contoleren, ze laat niet veel toe op dat vlak. Ze loopt inderdaad wel stram.

Lees meer

Miepie

De eigenaresse van Miepie heeft mij deze leuke foto gestuurd. Ze heeft wat vragen (oa over het verleden, voordat ze bij haar kwam wonen), die ze uiteraard niet van te voren heeft gestuurd.

Aan de hand van de foto heb ik contact gemaakt met Miepie, ze was gelijk heel erg open in het contact. Alvorens ik begin, doe ik een oefening om mijn kanaal goed open te zetten voor het communiceren. Ik hoorde haar tijdens die oefening zeggen 'kom maar binnen, hoor'. Leuk dat ze hier voor openstaat met een vleugje humor.

Ik vroeg Miepie of er iets is wat ze graag wil laten weten (mag van alles zijn -> iets algemeens/fysieks/etc.), ze geeft aan dat ze 's avonds een leuk ritueel hebben (ze laat zien; iets met iets lekkers aan haar geven/koekjes breken en in stukjes geven?), wat ze echt heel erg leuk vindt. Dat is hun gezellige moment van de dag. Daar kijkt ze echt naar uit en geniet ze heel erg van.
De eigenaresse geeft aan dat ze 's avonds altijd als “toetje” een plakje kaas neemt en dat Miepie hier stukjes van krijgt. Lief dat dit zo'n mooi moment van de dag voor Miepie is en tevens noemenswaardig genoeg.

Ik vraag ook altijd aan dieren of ze een favoriet speeltje hebben. Miepie geeft aan; 'alles met touwtjes', met of zonder iets er aan. Leuk, want mijn eigen kat wordt daar niet warm of koud van.

Ik vraag ook altijd of er iets lichamelijks of geestelijks is wat ze wil delen. Dieren kunnen een bepaalde pijn voelen of regelmatig iets voelen (bijv. heel bang zijn) wat misschien hun baasje niet herkent. Miepie geeft aan dat het redelijk gaat, maar ik voel bij haar dat haar blaas en nieren een zwak punt zijn. Misschien iets om in de gaten te houden, ze heeft er nu nog niet veel last van, maar af en toe komt er een klein signaal. Een steek of krampje.
De eigenaresse geeft aan -> blaas/nieren klopt. Wordt in de gaten gehouden. Ze heeft dieetvoer ivm blaasgruis.

Miepie geeft ook aan dat ze ooit een beschadiging heeft opgelopen aan haar mondje (voorkant)/tong. Ik krijg ook korstjes aan haar mondje door. Heeft ze haar mond verbrand of is er sprake van een huid-allergie? Miepie geeft aan er nu geen last meer van te hebben.
De eigenaresse laat mij weten dat de dierenarts inderdaad heeft gezegd dat ze ooit iets aan haar mondje heeft gehad. Ze heeft ook een gebroken tand.

Miepie's verleden

Ik vroeg haar of ze iets wil vertellen over de tijd voordat ze bij haar huidige baasje kwam wonen.

Ze geeft aan dat ze bij een ouder echtpaar heeft gewoond. Het was niet ongezellig, maar erg gezapig. Ze was toen jonger en had zin in meer actie. De reden dat ze weg moest was dat 1 van de 2 niet voor haar kon zorgen. Het is niet zo dat ze niet meer voor haar wilden zorgen, maar het ging gewoonweg niet meer.

Naar eigen zeggen heeft Miepie niet echt een moeilijk verleden, maar ook niet spannend/vol actie, wel liefdevol.

Hierna heeft ze zich even verloren gevoeld, is op een gegeven moment bij een mevrouw (ongeveer 55-60 jr) tijdelijk terechtgekomen en toen bij haar huidige baasje. Ze voelde gelijk veel liefde, zegt ze zelf.

De eigenaresse geeft aan -> over het verleden weet ik niet veel, maar volgens het asiel heeft ze inderdaad bij een dame gewoond die toen een vriend kreeg en toen ging het mis ... Miepie kon niet blijven.

Toen ze bij haar huidige baasje kwam wonen was ze even wat afstandelijker. Daarna nam ze meer initiatief en is ook nieuwsgieriger naar visite geworden. In de eerste 2 jaar is ze ook af en toe ondeugend geweest (iets van een bloempot omgooien ofzo), dat komt nu niet meer voor. Dit was puur om te testen waar de grenzen liggen en of de liefde van haar baasje naar haar toe echt onvoorwaardelijk is. Maar Miepie is nu echt overtuigd van de liefde van haar baasje.

De eigenaresse geeft aan -> ze is een ondeugend beestje… maar daarom moet ik ook altijd zo om haar lachen. Een echte clown! Ze heeft vaak 's avonds het “gekke half uurtje” (zo noemt ze dat). Dan rent ze van hot naar her, trap op, trap af, met een hoop kabaal. Ik denk dat ze dan haar energie kwijt moet. Voor haar 14 jaar is het best een actief beestje. Ze heeft ook een aantal keren vreemde katten van het dakterras gemept. Er komt echt geen vreemde kat binnen… daar zorgt ze wel voor! En het is een echte praatjesmaker, ze kan behoorlijk babbelen.

Miepie's karakter

Tijdens het communiceren merk ik dat ze af en toe lui kan zijn. Nee, ze corrigeert mij -> gemakzuchtig maakt ze er zelf van. Op die momenten komt haar baasje wel eens met het eten naar haar toe. Miepie lacht en voelt dat ze dan ondeugend is en haar baasje zover krijgt dat ze inderdaad naar haar toe komt ipv dat Miepie ergens naar toe moet lopen.

Ze kan ook heel geduldig zijn. Als haar baasje bijv. even geen tijd heeft, dan jengelt ze niet altijd, ze kan ook goed wachten tot het haar moment is.

Miepie geeft aan dat ze het niet altijd laat merken, maar ze wacht vaak met smart op haar baasje als ze een tijdje van huis is. Ze is een happy cat.

Vakantie

De eigenaresse geeft aan dat ze een probleem heeft ontdekt toen ze de laatste keer terug kwam vakantie.

Ze is misschien te aan-/afhankelijk geworden. Na haar laastste vakantie kwam ze thuis en was Miepie's hele vacht ontzettend vervild/geklit en moest ze haar (onder narcose) bij de dierenarts laten uitkammen. Pure stress!! Dus de vraag is hoe dit voortaan kan worden vermeden. Ze blijft altijd thuis omdat ze niet met andere katten overweg kan. Dan wordt ze verzorgd door een katten-nanny of buurvrouw.

De eigenaresse vraagt of ik misschien vlak voor de volgende vakantie Miepie een keer kan benaderen en kan aangeven dat het allemaal ok is en dat de afwezigheid van haar baasje geen stress hoeft te veroorzaken?

Ik heb eerst nog even een 2e keer contact gemaakt met Miepie om te vragen hoe het komt dat ze zo in de stress raakt tijdens afwezigheid/vakantie van haar baasje, zo erg zelfs dat haar vacht gaat klitten. Ze geeft inderdaad aan dat ze haar baasje echt heel erg mist, maar ook het feit dat ze alleen is geeft haar stress. Ze weet eigenlijk niet zo goed wat ze dan met haar zelf aan moet en het huis lijkt dan zoveel groter dat ze zich er alleen niet prettig voelt. Ze geeft zelf aan dat dan het liefst bij iemand thuis zou willen zijn, ook al weet ze dat dat ook niet alles/makkelijk is, maar ze heeft het gevoel dat er dan meer afleiding is om de stress te verminderen.

Toen ik haar vroeg wie ze dan in gedachte heeft, kwam de buurvrouw in beeld. Ik vraag aan de eigenaresse of ze dit herkent en of ze het met haar buurvrouw goed kan vinden? Ik adviseer haar om hier eens over na te denken. Tevens kan ik natuurlijk contact met Miepie maken vlak voordat ze met vakantie gaat, tijdens en daarna. Dan wordt misschien duidelijker wat het echte probleem is en wat er aan te doen.

Inmiddels hebben we het bovenstaande op die manier opgepakt tijdens 2 vakanties en Miepie is veel rustiger gebleven tijdens de afwezigheid van haar baasje, maar vooral haar vacht was zeer goed gebleven. Dus ook geen reden meer om de dierenarts te bezoeken om haar vacht weer uit te laten kammen. Wat op een opluchting. Om die reden is het voor beiden een veel relaxter (vakantie)tijd geweest.

Lees meer

Milo-katertje

Milo is nog een jong katertje. Een erg mooi katertje. Zijn baasje heeft gewoon uit nieuwsgierigheid contact met mij opgenomen.

Het contact maken met Milo ging erg snel en makkelijk. Het contact springt wel alle kanten op, zoals bij veel jonge dieren. Dan is er wel interesse, dan weer niet. Maar het lukt me om het contact toch vast te kunnen houden.

Ik zie Milo op een verhoging zitten en naar buiten kijken, wachtend tot er iemand van de familie thuis komt. Milo geeft aan dat dat inderdaad iedere dag het geval is. Bij het zien van de auto raakt hij al opgewonden, komt echt aanrennen, het meeste wanneer de man des huizes thuiskomt. Dan loopt hij mee verder het huis in, miauwt er vrolijk op los en gaat lekker uit zijn bak eten. Het is dat een poes niet kwispelt, maar je zou bijna denken dat hij dat doet. Dan is er eindelijk weer gezelligheid in huis, zegt Milo.

Toch merk ik ook dat Milo naar zijn vrouwelijke baasje trekt, dat komt met name door haar stem.

De eigenaresse bevestigd dat hij inderdaad op de uitkijk zit en dan gezellig bij je blijft zodra je naar binnen loopt met tassen en zo. Dat vindt de hele familie een heerlijk moment. Ook is het herkenbaar dat hij naar haar toe trekt, hij ligt 's nachts ook naast haar kussen te slapen.

Milo geeft aan dat hij vindt dat hij in een warm nest opgroeit en voelt zich regelmatig 'de man van het huis'. Hij voelt zich super, hij is fit en gelukkig. De eigenaresse is blij dit te lezen en ze vindt dat je ook aan hem kan zien dat hij goed in zijn vel zit.

Milo geeft aan dat hij een rare gewoonte heeft, waar iedereen even van opkeek, maar dat hij het graag blijft doen. Hij loopt graag naar een ruimte waar water is. Het liefst wanneer anderen van het gezin daar ook zijn. Het is niet makkelijk te achterhalen wat hij daar precies bedoelt.

De eigenaresse geeft aan dat hij graag naar de badkamer gaat, onder de kraan gaat miauwen, want die wil hij aan hebben zodat hij water kan drinken. 'Milo gaat in bad' is inmiddels een vaste kreet in het gezin.

Milo geeft aan dat hij 's nachts graag speelt in een gang ofzo, dat is een beetje 'zijn speel-moment'. Er ligt ook om die reden bewust wat extra speelgoed voor hem klaar. Klopt dat het dat er een grote woonkamer is? Milo vindt dat nl. erg groot en ook daar ligt veel speelgoed waar hij overdag mee speelt.

De eigenaresse geeft aan dat dat klopt. Inderdaad heeft 's nachts 'zijn speelmoment'. We horen 'm 's nachts regelmatig over de gang gaan met speelgoed van links naar rechts. En ja, de woonkamer is erg groot en ook daar heeft hij veel speelgoed en zijn eigen hoekje op de bank.

Ik vraag altijd aan ieder dier of er ook iets medisch is om aan te geven. Milo geeft aan dat hij iets aan de rechterkant van zijn koppie heeft. Met name zijn rechter oogje, ik vermoed een infectie. Bij het 'scannen' van zijn lichaampje op de foto zie ik ook een rode plek wat wijst op een ontsteking.
De eigenaresse is even helemaal verbaasd en geeft inderdaad aan dat er een infectie aan zijn rechter oogje is. Ze houden dat nauwlettend in de gaten.

Milo is nu nog een spring in 't veld, maar hij heeft een heerlijk karakter waar het hele gezin veel plezier van zal hebben. Milo is een happy cat!

Lees meer

Bommel - Labrador

Het baasje van Bommel heeft mij uitgenodigd om eens langs te komen om te communiceren met hem. Bommel is een prachtige jonge Labrador.

Zij heeft wel wat vragen, maar eigenlijk is dit consult meer puur uit interesse/nieuwsgierigheid. Zij heeft mij ook wat foto's gestuurd, die heb ik deze keer niet gebruikt, het contact heb ik live met Bommel gedaan in de tuin. Maar bij vragen in een later stadium kan ik altijd nog de foto's gebruiken en verder werken vanuit huis. Uiteraard begon ik weer blanco aan dit consult.

De baasjes van Bommel hebben een zoontje die nog geen jaar is tijdens dit consult. Bommel geeft aan dat hij heel trots is en dat hij niet kan wachten tot hun zoon wat ouder is en met hem kan spelen. Hij verheugt zich echt op 'maatjes-worden' en samen leuke dingen doen. Zijn baasje herkent dit wel, want Bommel is heel beschermend naar de baby en geeft soms ook speeltjes aan.

Ik vraag Bommel of er iets is wat hij graag kenbaar wil maken aan zijn baasje. Dat kan van alles zijn, iets medisch of iets wat hij leuk vindt om te delen, etc.

Bommel geeft aan dat de vader van het gezin streng kan zijn naar hem toe, daar kan hij af en toe van schrikken. De eigenaresse geeft aan dat ze dat wel herkend. Bommel is zeker niet bang voor zijn baasje, maar af en toe wel op zijn hoede. Tja, er kan er maar 1 de baas zijn, Bommel. :) Bommel geeft ook aan dat hij het een hele prettige plek vindt waar hij 's nachts moet slapen, Bommel geeft dat hij op een soort open kleedje ligt. In ieder geval geen mand. Klopt, geeft de eigenaresse aan, hij ligt op een klein matrasje. Dus niets aan de zijkanten of over hem heen. Bommel geeft zelf aan dat er ook veel katten in de buurt zijn. Dat klopt ook, geeft zijn eigenaresse aan. Als ik aan Bommel vraag waarom hij dit aangeeft, geeft Bommel aan dat hij van 1 kat bijna een flinke haal heeft gekregen, hij was nog net op tijd weg. Sinds die tijd probeert hij alle katten nu te negeren. De eigenaresse herkent dit heel goed. Het is gelukkig voor Bommel geen probleem, maar hij loopt er wel met een grote boog omheen.

Ik krijg door dat Bommel heel beschermend kan zijn naar zijn baasje en veel respect heeft voor haar. Ze hebben een hele hechte band. Uiteraard kan dit ook komen omdat zij meer thuis is en ook hem het meest uitlaat en eten geeft. Maar het is echt een bijzonder sterke band. Zij herkent dat zeker, ze is ook heel blij dat Bommel dit ook zo ervaart.

Ik geef aan dat ik bij de linker kaak/kiezen een gevoelige plek voel. Door Helder-voelendheid voel ik tijdens het consult dus ook hetzelfde bij mijn linker kaak. Het is waarschijnlijk iets dat al 1,5 jaar speelt. Bij het 'scannen' van het lichaam op de foto, zie ik ook een rode aura plek bij de achterpoot/vlakbij de maag (inwendig). Het is nog niet echt ontstoken, maar wel geirriteerd. Het gras eten kan 'm soms wat rust in de maag geven. Nu begrijpt zijn eigenaresse ook waarom hij dat doet. Bommel geeft aan dat hij hier inderdaad last van heeft, maar niet ernstig. Misschien wel iets om in de gaten te houden.

Ik vraag aan de eigenaresse van Bommel of zij nog vragen heeft.

Ze geeft aan dat zij vindt dat Bommel wel erg weinig eet. Bommel scharrelt wat om ons heen en gelijk krijg ik het antwoord van hem zelf; ik heb geen honger en ik stop met eten wanneer ik genoeg heb, ook al heb ik dan weinig gegeten. Het is goed zo, zegt Bommel. Dat is een geruststelling voor de eigenaresse.

Tevens wil ze graag weten of Bommel het prettig vindt om in de caravan te slapen. Ik krijg van Bommel door dat hij de kleine ruimte op zich geen probleem vindt, maar wel erg warm, vooral 's nachts. Halverwege de nacht wordt hij even wakker, gaat dan wat rondjes draaien om daarna weer verder te slapen, dit is puur vanwege de warmte. Zij geeft aan dat hij dat inderdaad iedere nacht opnieuw doet, ze vindt het een fijn idee nu te weten waarom hij dit doet en dat er niet echt een probleem is.

Ze vraagt ook of ik kan zien hoe de relaties van sommige familieleden met Bommel zijn. Ik heb dat uitgelegd en zij zei dat het precies zo is. Haar beeld is dus hiermee bevestigd. Er is geen probleem, maar soms wil je weten of het beeld wat je hebt echt klopt met wat de hond voelt.

Uit privacy overwegingen kan ik hier niet verder op ingaan.

Mochten er nog vragen voor/aan Bommel zijn in de toekomst, aan de hand van de foto's kan ik zo weer contact maken met Bommel.

Lees meer

Sion - Deense Dog

Ik ben bij Sion geweest, een hele grote Deense Dog. Wat een joekels van honden zijn dit, zeg! Ondanks dat hij vrij imposant overkomt, merk je wel gelijk dat hij een goed karakter heeft en echt heel lief is.

De eigenaren hadden mij niet verteld waarom ik gevraagd werd, precies zoals ik het wil. Op deze manier wordt ik niet beïnvloed door welke informatie dan ook.

Ik ben met Sion bij de eethoek gaan zitten om even rustig te kunnen communiceren. Grappig, als ik op de eetkamerstoel zat, kon Sion naast mij staand zo zijn kop op mijn schouder leggen, zo groot is hij.

In 1e instantie was hij nieuwsgierig naar mij en wilde hij alleen maar knuffelen en spelen (bracht het ene speeltje na het andere). Ik heb hem lekker even de tijd gegeven om mij te verkennen en te begrijpen waarom ik er ben. Ik stem rustig mijn energie af op zijn energie. En na een paar minuten was er al een klik. Na een aantal minuten begon hij rustiger te worden en had zo'n bui van 'ok, ik ga er bij liggen en laten we maar beginnen'. Mooi dat hij open staat voor contact. De eigenaren vonden het leuk om te zien dat hij zo snel rustig werd.

Ik vraag altijd eerst of hij het goed vindt dat ik contact met hem maak en waarom ik dat doe (zijn eigenaren contacteerden mij in dit geval puur uit nieuwsgierigheid). Sion geeft aan dat hij er helemaal voor open staat.

Als 2e vraag ik altijd hoe het gaat in het algemeen. Het gaat goed met Sion, hij is een blije hond, zegt hij.

Daarna vraag ik of er nog iets specifieks is dat hij aan zijn baasjes zou willen vertellen of vragen.

Hij vertelde dat hij blij was met de mooie tuin waarin hij lekker kan spelen en dat hij graag knuffelt met de man des huizes.

Dit werd na het consult duidelijk uitgelegd door de man des huizes -> samen op de bank, hond op schoot, poten links, kop tegen zijn schouder en samen genieten. Dit kunnen ze heel lang volhouden, zei hij. Lief!

Daarna vraag ik altijd of er medisch gezien nog iets is wat hij zou willen vertellen. Voelt hij zich goed, heeft hij ergens pijn, etc. In 1e instantie gaf Sion weinig informatie, toen ben ik langzaam zijn lichaam een beetje gaan 'scannen'. Ik ga dan kijken en voelen (Reiki) om te kijken of er ergens een obstakel is. Ik merkte dat bij de kom van zijn linkerheup een rode gloed te zien was. Dit kan een overbelasting of zelfs een ontsteking zijn. Ik vroeg Sion of hij hier last van heeft. Ja, het is iets van de laatste tijd. Toen vroeg ik Sion om even te gaan staan en lopen dan kon ik kijken of er iets in zijn lopen te zien is, daar had hij geen zin in (hij lag nl. inmiddels heerlijk in zijn mand). Ok, ik probeer het later nog een keer, dacht ik.

Daarna vraag ik altijd of hij nog favoriete speeltjes heeft of een bepaald ritueel heeft waar hij iets over wil vertellen. Sommige dieren hebben dat als ze wakker worden of juist gaan slapen of tijdens het spelen. Hij gaf aan dat een bepaald touw zijn favoriet is. Hij kan daar heel lang in zijn eentje mee spelen in de tuin. Zijn eigenaren vertelde dat dat inderdaad in de tuin zijn favoriete speeltje is, maar dat het zo vies is geworden dat het niet meer in huis mag komen.

Toen ik een 2e poging ondernam om nog eens te vragen naar linkerkom van zijn heup, gaf hij duidelijk aan dat hij er last van had, maar wilde weer niet opstaan (dit is dan ook mijn laatste poging, Sion geeft duidelijk aan er geen zin in te hebben).

Ik heb na het consult alle informatie verteld aan de eigenaren. Zij waren verbaasd, ze hadden inderdaad de laatste 2 dagen gemerkt dat hij na ongeveer 15 minuten wandelen anders gaat lopen. Dan komt dus blijkbaar de overbelasting weer opzetten. Toen ik aan Sion vroeg aan te geven waar hij precies de pijn had, gebeurde er iets bijzonders -> hij draaide met zijn grote kop en legde dat bij de kom van zijn linkerheup. De eigenaren waren echt verbaasd en ik kreeg kippenvel. Heel bijzonder hoe duidelijk dit nu was aangegeven. Ik heb ze geadviseerd om in ieder geval er een dierenarts naar te laten kijken. Ze houden het nog een paar dagen in de gaten, maar het ziet er naar uit dat ze met Sion naar de dierenarts gaan, zeiden ze.

Ondanks dat Sion zo groot was, snap ik nu beter waarom mensen zulke grote honden in huis willen hebben. Het was een heel grote en lieve hond met een heel klein hartje. Een hartensteler.

Lees meer